زمانه زمانه ی خود فروشی است. برای اینکه نقاشی هایم را بفروشم باید خودم را بفروشم. آقای سروش هم برای اینکه اندیشه اش را بفروشد باید به نثر مسجع به آقای زیبا کلام بگوید که آن پشه هم تویی. (به اینکه چرا و آیا به حق کاری ندارم)
آیا آماده ام که باز در حباب شیشه ای بنشینم و بگذارم نگاهم کنند؟ شاید.